Op weg naar huis zat ik achter het stuur te peinzen wat mijn thema voor de komende Opwekking Pinksterconferentie zou zijn. Ik was gevraagd te spreken over eenheid in de kerk. Al mijmerend zag ik op een viaduct de woorden Ich bin einer von wir geschreven. Meteen wist ik dat dit mijn thema zou zijn: Ik ben één van wij. Jouw kerk is mijn kerk. Wat er in jouw kerk gebeurt ben ik ook. Samen vormen we het lichaam van Christus op aarde om de mensen te vertellen wie God is en dat Hij van mensen houdt.
Tien jaar geleden op zaterdag 6 oktober 2012 kwamen voor het eerst in de Nederlandse geschiedenis – in het hartje van Den Haag – drieduizend christenen en kerkelijk leiders samen om God en elkaar om vergeving te vragen voor de wijze waarop wij in het verleden met elkaar zijn omgegaan. Bijzonder om mee te maken dat zovele christenen uit de gehele breedte van de kerk samenkomen voor een dag van verootmoediging en verzoening. De Protestantste Kerk Nederland, de Rooms-Katholieke Kerk, de Oudkatholieke Kerk, de Baptistengemeenten, de Evangelische- en Pinkstergemeenten, de Nederlands Gereformeerde Kerk, de Vergadering van Gelovigen en vele andere kerken waren die dag vertegenwoordigd.
Ik ben dankbaar voor de liefde die God me heeft gegeven voor het lichaam van Christus in al haar veelkleurigheid. Dankbaar ook voor wat er de afgelopen jaren op het gebied van eenheid en samenwerking in Nederland tot stand is gekomen. Ik kan enorm genieten van de Vrij Zijn conferenties waar we met christenen uit allerlei kerken samenkomen om onze eenheid in Christus te vieren. We ervaren telkens weer wat een kracht hier van uit gaat. Met een dankbaar hart kijk ik terug op de dag dat we als nationale kerkleiders God om vergeving hebben gevraagd voor de negatieve manier waarop wij over elkaar spraken en met elkaar omgingen. Ik zie hoe dit het geestelijk klimaat in ons land heeft veranderd.
Door: Wilkin van de Kamp