Het zevende wonder van het kruis
Volgens de meeste bijbelgeleerden stierf Jezus aan een kruis op vrijdag 7 april, 30 na Christus, om ongeveer 15:00 uur. De vrijdag liep ten einde en de sabbat, waarop dat jaar het Joodse Pesach viel, naderde. Om 18:00 uur zou de grote sabbat van het Paasfeest beginnen en voor die tijd moesten de lichamen van de gekruisigden verwijderd zijn. Een aantal leden van de Hoge Raad was al naar Pilatus gegaan om hem te vragen de kruisiging te beëindigen door de onderbenen van de veroordeelden, net even onder de knie, met een ijzeren staaf te verbrijzelen, de zogenaamde crurifragium (letterlijk: de benenbreker). Meestal stierf het slachtoffer dan binnen een kwartier omdat de veroordeelde zijn lichaam niet langer kan opdrukken om de armen te ontlasten, waardoor hij niet langer kon ademhalen en stikte. De soldaten braken eerst de benen van de twee misdadigers, die binnen vijftien minuten door verstikking stierven. Dit hoefde bij Jezus niet te gebeuren. Hij was al gestorven. Wel stak één van de soldaten zijn speer in Jezus’ zij. Meteen kwam er bloed en water uit. Op dat moment vond plaats wat jaren daarvoor voorspeld was: ‘Hij behoedt al zijn beenderen, niet één daarvan wordt gebroken’ (Psalm 34:21). En: ‘Zij zullen Hem aanschouwen, die zij doorstoken hebben’ (Zacharia 12:10).
Waarom die speer?
Ik weet niet of je er weleens over nagedacht hebt. Waarom doorstak die Romeinse soldaat met zijn speer het lichaam van Jezus? Iedereen die erbij was kon zien dat Hij gestorven was. Wat had het voor zin Hem nog een keer te doorboren als Hij toch al was gestorven? Waar was dit in hemelsnaam goed voor? Net als de geseling en de kroning met de doornenkroon vond het doorsteken van de zij van Jezus niet per ongeluk plaats. Het waren stuk voor stuk profetische handelingen, honderden jaren geleden voorspeld, door God gewild en ingegeven en uitgevoerd door zondige Romeinse soldaten. Met deze profetische handelingen wil de grote Regisseur duidelijk maken wat het wonder van het kruis voor ons betekent. Jezus hing in onze plaats aan het kruis. God wilde dat Jezus, nadat Hij stierf voor onze zonden, doorstoken zou worden. Om ons duidelijk te maken dat op dat ogenblik onze zondige natuur aan zijn einde kwam. Op het moment dat de speer de rib van Jezus trof stierf onze zondige natuur, onze oude mens. Het bloed van Jezus verlost ons van onze zonden. Het kruis verlost ons van onze zondige natuur. Jezus rekende dus niet alleen af met onze zonden, maar ook met onze zondige natuur, zodat wij opnieuw geboren kunnen worden. En dat is een bovennatuurlijk, niet met het verstand te begrijpen wonder.
Op het moment dat één van de soldaten zijn speer in de zij van Jezus stak, kwam er direct water en bloed uit (Johannes 19:34). Het begin van een geboorte begint altijd met het vrijkomen van water en bloed. Toen het water en het bloed uit het lichaam van Jezus stroomde was dit het begin van onze wedergeboorte. Jezus bracht aan het kruis een nieuwe generatie van kinderen van God voort. Hij was niet alleen het lam van God dat de zonde van de wereld wegneemt. Hij was ook als een moeder, die geboorte geeft aan een nieuw mens, die – door het wonder van het kruis – niet langer hoeft te leven als een slaaf van de zonde.
Opnieuw geboren
Het Griekse woord voor ‘zijde’ is pleura en betekent ook ‘rib’. Deze gebeurtenis rondom de zevende keer dat Jezus voor ons gebloed heeft, doet mij denken aan Genesis 2:21 waar we lezen hoe God uit de rib van Adam een nieuwe mens (Eva) schiep. Zoals God Eva vormde uit
de rib van Adam, zo vormt God een nieuwe mens uit Jezus. We worden opnieuw geboren vanuit de plaats van de zij waar Jezus doorboord is; een soort baarmoeder. Het is opmerkelijk dat Jezus vlak voor zijn sterven sprak over de barensweeën van een vrouw: ‘Een vrouw, die baart, heeft droefheid, omdat haar uur gekomen is; maar wanneer zij het kind ter wereld heeft gebracht, denkt zij niet meer aan haar benauwdheid, uit vreugde, dat een mens ter wereld is gekomen’ (Johannes 16:21). Dezelfde gedachte lezen we in Hebreeën 12:2 waar staat: ‘Jezus heeft om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen.’ Jezus heeft de lange lijdensweg kunnen verdragen omdat Hij ons al die tijd in gedachten had. Jezus heeft aan het kruis kunnen volharden omdat Hij steevast onze redding voor ogen had. Wij waren de vreugde die voor Jezus in het verschiet lag. Jezus wist dat wij door zijn sterven en opstanding de mogelijkheid krijgen om een kind van God te worden. Toen Jezus aan het kruis stierf, riep Hij dan ook uit: ‘Volbracht!’ (Johannes 19:30). Dit woord komt in het Hebreeuws van de stam kalal. Maar wist je dat het Hebreeuwse woord voor ‘bruid’ (kallach) van dezelfde stam komt? Zou het kunnen zijn dat Jezus in zijn laatste ademtocht gedacht heeft aan de bruid voor wie Hij deze prijs betaalde (alle christenen samen worden in de Bijbel ‘bruid van Christus’ genoemd)? Jij was al in zijn hart, waarom dan ook niet op zijn lippen?
Een nieuwe schepping
Door het wonder van het kruis is er een hele nieuwe mensheid uit Jezus geboren, zoals Jesaja voorspelde: ‘Wanneer Hij zijn leven heeft geofferd voor de zonde, zal Hij talloze nakomelingen krijgen; vele erfgenamen. Hij zal opnieuw leven en Gods voornemen zal bij Hem in goede handen zijn’ (Jesaja 53:10, HB). Zonder het kruis zou het wonder van de wedergeboorte nooit in jouw leven hebben kunnen plaatsvinden. Het wonder van het kruis brengt een totaal nieuwe schepping voort: ‘Daarom ook is iemand die één met Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen’ (2 Korintiërs 5:17, NBV). Door je schuld- en geloofsbelijdenis maak je je één met Hem. Zo belijd je dat je in Christus bent meegekruisigd (Galaten 2:20). God neemt al je zonden van je weg en Jezus neemt je mee in zijn opstanding om in eenheid met Hem op te staan als een nieuwe schepping. Door het wonder van het kruis heeft Jezus jou bij Hem ingelijfd.
In Christus
Een andere term voor jouw één zijn met Christus is ‘In Christus zijn’. Het betekent dat je in de ogen van God een onverbrekelijke twee-eenheid met Christus geworden. Hij is in jou en jij bent in Hem! Daarom ben je bijzonder waardevol in Gods ogen. God kijkt naar jou zoals Hij naar Jezus kijkt. En Hij houdt van jou zoals Hij van Jezus houdt! Paulus zegt het zo: ‘U bent allemaal kinderen van God door het geloof in eenheid met Christus Jezus.’ (Galaten 3:26, GN). Dat is het geheim van ‘in Christus’ zijn. Vanaf nu ziet God jou altijd in eenheid met Christus. In eenheid met Christus heeft God je goedgekeurd en aanvaard als zijn geliefde kind. De Bijbel noemt dat ‘rechtvaardig zijn’. Paulus zegt in 2 Korintiërs 5:21: ‘God heeft Jezus die de zonde niet kende voor ons één gemaakt met de zonde, zodat wij door Hem rechtvaardig voor God konden worden.’
